Recenzja ksiazek Izabelli Degen,  Piotrków Tryb. 24.04.2009 r  JHW.

Ksiazka autorstwa Izabeli Degen  pt. ”Wygrac siebie” jest napisana w formie oryginalnego pamietnika. Forma i temat bezprzecznie interesujacy, bo w dzieje literatury polskiej godnie wpisany. „Wygrac siebie” – to rzecz nowa, widziana oczami kobiety ktora wyemigrowala        i jak wiele Polek wyszla za maz za obcokrajowca. Towarzyszac autorce w jej biograficznych przezyciach dowiadujemy sie o jej dziecinstwie, rodzinie i dorastaniu w czasach ekonomiczno-spolecznych i politycznych przemian w Polsce. Puste pólki, niepewnosc jutra wzmozone represje na tle politycznym przyspieszyly decyzje Autorki o wyjezdzie wraz           z synem do Niemiec. Zwiazek z Niemcem byl jednak od poczatku skazany na fiasko.
            W ksiazce „Wygrac siebie” najwiecej miejsca Autorka poswieca sprawie swej milosci do lekarza Polaka. Tych dwoje charakterologiczne odmiennych ludzi, choc  poszukuja szczescia kazde na swój sposób,  czasami znajduja w sobie cos wspólnego…
Ta  wielka milosc Autorki, stala sie  motorem dajacym jej sily do walki o przetrwanie oraz spelniania sie w zawodzie rehabilitantki we wlasnym Osrodku rekreacyjnym
            Autorka w tle swej twórczosci jawi sie nam jako osoba o silnej osobowosci, która nie ustaje  w marszu do obranego celu. Analizujac tytul „ Wygrac siebie” trzeba przyznac, ze jest on trafnie dobrany. Autorka bowiem walczac o zachowanie tozsamosci, o zapewnienie sobie    i synowi bytu, dzielnie odpiera nawalnice zyciowe i nieprzyjazne, nieraz  wiejace jej w oczy, wiatry Dzieki zas swej inteligencji, raz za razem wygrywa siebie osiagajac najwazniejsze zyciowe cele. Izabella Degen to wzór kobiety, która bedac konsekwentna w dzialaniu potrafi wygrywac zycie, co jest równoznaczne z wygrywaniem samej siebie.
            Druga pozycja ksiazkowa to  „Opowiadania nie z tej wyspy”. Przewrotny tytul, bo ksiazka sklada sie z trzynastu niebanalnych opowiadan, zebranych w calosc                             i opracowanych podczas gdy Autorka mieszkala na Teneryfie. Opowiadania te maja podtekst psychologiczno-filozoficzny i doskonale oddaja wrazliwosc duszy Autorki, Znajdujemy         w nich  gleboka refleksje na temat zycia i przemijania. Autorka zarazem interesujaco opisuje wiele ciekawych miejsc z jej licznych  podrózy po róznych krajach.
            Dwie muzy jak na jedna osobe to zdawaloby sie, ze za duzo, ale Izabella Degen zarówno piórem jak i pedzlem potrafi wyczarowac piekne obrazy pelne barw                 i literackiej finezji. Juz od pierwszych stron Autorka ujmuje nas  swa szczeroscia i ciekawym, obrazowym przekazem zdarzen  Sledzac losy Izabelli D. razem z nia cieszymy sie i martwimy akceptujac wiekszosc jej cech osobowych.
            Na szczególna uwage zasluguje tez  fakt, ze pomimo uplywu lat zycia poza krajem autorka posluguje sie piekna polszczyzna udowadniajac czytelnikom, ze jezyk ojczysty wciaz nie jest jej obcy. Kompozycja i doskonala narracja  siegaja wyzyn pisarskiego kunsztu. To wlasnie glównie tym walorom ksiazki Izabelli Degen czyta sie niemal jednym tchem.
            Lektura zatem obydwu ksiazek „Wygrac siebie” i „Opowiadania nie z tej wyspy” byla dla mnie intelektualna uczta i nie moge oprzec sie wrazeniu, ze te pozycje ksiazkowe              z powodzeniem moglyby posluzyc jako ciekawy material na scenariusz filmowy, w modnym obecnie temacie emigracyjnym. Gratuluje  Autorce i wraz z innymi oczekuje na dalsze, równie udane utwory.  Zycze tez Autorce doczekania sie ekranizacji i kolejnych, równie udanych pozycji ksiazkowych oraz wielu jeszcze sukcesów na wszystkich polach eksploatacji artystycznej.

Jolanta Horodecka-Wieczorek
autorka literatury fantastycznej
        i bajek dla dzieci